Smecta

Smectato lek stosowany w leczeniu biegunki oraz dolegliwości związanych z układem trawiennym. Preparat wydawany jest bez recepty. Ma postać proszku do sporządzania zawiesiny doustnej i dostępny jest w 2 wielkościach opakowań:

10 saszetek,30 saszetek.

Jak działa Smecta?W składzie leku znajdują się m.in. diosmektyt, glukoza oraz sacharoza. Diosmektyt to naturalny, podwójny krzemian glinu i magnezu. Charakteryzuje się lepką konsystencją, dzięki czemu powleka błonę śluzową w układzie pokarmowym. Preparat wchodzi w reakcję z glikoproteinami występującymi w śluzie, co pozwala podnosić ochronę błony śluzowej układu pokarmowego przed negatywnym działaniem czynników drażniących. Ponadto Smecta zmniejsza ilość wody w wydalanym kale, dlatego wpływa korzystnie na złagodzenie przebiegu biegunki, jednocześnie ograniczając liczbę wypróżnień.


[Pełny skład preparatu]


1 saszetka Smecta zawiera 3g diosmektytu (glinokrzemianu).Pozostałe składniki to:

glukoza jednowodna,sacharynian sodu,aromat pomarańczowy: maltodekstryna, sacharoza, guma arabska E 414, mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem mono- i diacetylowinowym E 472e, dwutlenek krzemu E 551, aromat pomarańczowy,aromat waniliowy: maltodekstryna, sacharoza, trioctan gliceryny [E 1518], dwutlenek krzemu E 55, alkohol etylowy, lecytyna sojowa E 322, zapach waniliowy.


[Wskazania do stosowania]


Lek wykorzystywany jest w leczeniu dolegliwości związanych z układem trawiennym. Wskazania do stosowania to:

ostra biegunka u dorosłych, dzieci i niemowlątprzewlekła biegunka czynnościowa u dorosłych.


[Kiedy nie stosować tego leku]


Leku nie wolno stosować u pacjentów z nadwrażliwością na jakikolwiek jego składnik.

Dawkowanie leku uzależnione jest od wieku pacjenta i przyczyny stosowania.

U dzieci preparat przeznaczony jest do stosowania w przypadku ostrej biegunki. U niemowląt poniżej 1 roku życia zaleca się dawkowanie Smecta w ilości 1 saszetka (3 gramy) na dobę. W przypadku dzieci między 1 a 2 rokiem życia należy stosować od 1 do 2 saszetek na dobę. Pacjentom po ukończeniu 2 lat zaleca się 2 - 3 saszetki na dobę.

Osoby dorosłe w przebiegu ostrej biegunki powinny przyjmować 3 saszetki w ciągu doby. Na początku leczenia dopuszcza się możliwość podwojenia dawki. Przy przewlekłej biegunce czynnościowej najczęściej zaleca się dawkę 9 gramów na dobę, czyli 3 saszetki.

Jak stosować lek Smecta? Podając lek dziecku należy rozpuścić zawartość każdej saszetki w 50 ml wody, a następnie podawać w ciągu dnia w małych porcjach. Istnieje też możliwość wymieszania proszku z półpłynnymi pokarmami, np. musem z owoców lub jarzyn, bulionem,  gotowymi daniami w słoiczkach. W przypadku pacjentów dorosłych zawartość saszetki należy rozpuścić w połowie szklanki wody i pić w przerwach między posiłkami.

Leku nie należy stosować dłużej niż 2-3 dni. Jeśli przez ten czas objawy nie ustąpią lub oprócz biegunki i wymiotów pojawią się nowe symptomy, jak gorączka, należy zasięgnąć porady lekarza.


[Szczególne grupy pacjentów]


Zgodnie z informacjami zawartymi w ulotce należy zachować ostrożność podając lek pacjentom odwodnionym, szczególnie dzieciom i niemowlętom. W takim przypadku zaleca się rozważenie podania doustnych płynów nawadniających lub rozpoczęcie alternatywnych sposobów nawadniania organizmu (np. nawadnianie dożylne).


[Przedawkowanie]


Nie należy zażywać większej ilości leku, niż jest to zalecane. Przedawkowanie Smecta może skutkować wystąpieniem zaparć. Najczęściej mijają one po zakończeniu leczenia lub zmniejszeniu przyjmowanej dawki.

Ten preparat, jak i inne środki farmakologiczne, może u części pacjentów powodować działania niepożądane.

Często występujący skutek uboczny Smecta to zaparcia, które mogą dotyczyć 1 na 10 pacjentów. Niezbyt często preparat wywołuje wysypkę. Rzadko w skutek stosowania leku pojawia się pokrzywka, czyli swędząca wysypka.Ponadto odnotowano występowanie działań niepożądanych, których częstości nie da się ustalić w oparciu o dostępne dane. Należą do nich objawy reakcji alergicznych, czyli:

zaczerwienienie skóry,trudności w oddychaniu,świąd,obrzęk,omdlenia,zapaść.

W przypadku niemowląt, dzieci oraz pacjentów o osłabionej odporności, jeśli podawane są im doustne płyny nawadniające lub stosowane jest nawadnianie dożylne dopasowane do nasilenia biegunki, wieku i stanu klinicznego pacjenta, każdorazowo należy ocenić stopień nawodnienia.

Zaleca się zachowanie ostrożności, jeśli lek jest podawany pacjentom z:

ciężkimi przewlekłymi zaparciami w wywiadzierzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami nietolerancji fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub z niedoborem sacharazy-izomaltazy.